گشتاورهای مراتب بالاتر در بهینه‌سازی سبد سهام در محیط فازی

عدم اطمینان در بازده دارایی‌ها یکی از چالش‌های پیش‌روی سرمایه‌گذاران است. محققان راهکارهای مختلفی برای فائق آمدن بر این مسئله ارائه داده‌اند. رویکرد فازی یکی از راه‌ حل‌های ارائه شده در این زمینه است. از طرفی بازده دارایی‌ها همواره متقارن و نرمال نیست و سرمایه‌گذاران همواره ترجیح می‌دهند که علاوه بر میانگین و واریانس بازده دارایی‌ها، چولگی و کشیدگی را درنظر بگیرند. در این مقاله مدل‌هایی که  گشتاورهای مراتب بالاتر(چولگی و کشیدگی) در آنها در نظرگرفته شده برای انتخاب سبد سهام بهینه در محیط فازی مورد بررسی قرار گرفته شده است. برای محاسبه گشتاورها از تئوری اعتبار و از شاخص عملکرد اقتصادی برای محاسبه کارایی مدل‌های ارائه شده استفاده شده است و در انتها با بکار بردن داده­های بورس اوراق بهادار تهران نشان داده شده است که در نظر گرفتن گشتاورهای مراتب بالاتر موجب بهبود کارایی پرتفوی بدست آمده خواهد شد.